April 2016: Kunst in de Klas Borne, poëzie

‘Spelen’
was het thema van de gedichten, met groep 4,5,6.
* Zelf spelen, met speelgoed, dieren, sport
 * Fantaseren: ‘in je hoofd kun je alles’
 * Toverbril: eerst is de wereld gewoon, dan ineens    is alles op z’n kop!

Spelen                                                     
Sem, De Wheele 5
Trampoline
In de zomer
spring ik op de trampoline
in de achtertuin
de binnenkant is zwart
de buitenkant is groen
ik voel de lucht
het voelt rond
ik spring heel hoog                                                            

Barral, De Wheele 5
De oranjeblauwe bal

Ik schop de bal
op het schoolplein
ik schiet
ik schiet
ik scoor!
Ik maak de dans
als een vogel
want ik scoorde
een omhaal!

Spelen
‘t Iemenschelf groep 4/5
Job

Op een zondag ging ik
met papa spelen.
We gingen lachen.
Hij was heel lief
groot
en heel sterk.
Spelen met papa
vind ik leuk.                                        
Yaniek

Ik speelde in bed
met mijn knuffel
hij was wollig
en wit
en mooi groot
met een kort staartje
en hij had twee flapoortjes.

‘t Iemenschelf groep 4/5
Maj
Ik had een gele knuffel
en hij was ook rood
het was een beer.
Er stonden bijen op mijn knuffel
hij heette Poe
hij maakte muziek
hij was klein
met een ballon
hij was heel zacht
en heel schattig.

Spelen,                                                        
Beekpark 5/6

Douwe
Ik voetbal graag
en als ik voetbal
voetbal ik op straat
en op het veld
ik ruik het gras
op de velden
de lucht ruikt fris
 
ik voetbal graag
met de buren
en als ik luister
hoor ik hen praten
en ik hoor de bal
die hard stuitert

het gras en de lucht
ruiken sterk en fris
in de zomerblauwe lucht
voetballen wij overdag

en ik voel de zachte lucht
langs mijn oren
en dan ga ik naar binnen
en als ik binnen ben
verlang ik naar morgen.

Brecht, Beekpark 5/6
Turnen
Ik zet een stap vooruit
en ruik die ene geur
de geur van de sporthal
en als ik vooruit kijk
zien mijn ogen
dat mijn neus gelijk heeft.
Ik zet nog een stap vooruit
En kom langzaam op gang
de geur word sterker en sterker
nog één stap vooruit
en ik sta in het midden
van de sporthal.
van vreugde dans ik
en dans ik
omdat ik weer bij turnen ben
toch blijf ik de geur
van de sporthal volgen
dus zet ik nog één stap vooruit
Maar dan krijg ik slecht nieuws
ik krijg last van mijn knie
van de dokter moet ik van turnen af
en zo loop ik treurig de sporthal uit
totdat de geur verdwenen is.
 
Januari 2016: Verhalen van leerlingen van De Esch, de proefschool in Borne van Cultuur met Kwaliteitproject 2015
We hebben in de groepen 5-6 sprookjes geschreven, en in groep 7 verhalen nav een afdbeelding van een plek. In alle gevallen hebben we gewerkt met het model van de 'vier alinea's' ofwel de plotopbouw (op een dag- maar toen-en plotseling- en tenslotte)

(van de website van De Esch)
In de afgelopen maanden hebben leerkrachten van groep 5 t/m 8 op de Esch meegewerkt aan een pilot Creatief schrijven, een aanbod van “De Talentuin” (Miriam Janssen)
De kinderen van de betreffende groepen hebben actief gewerkt aan het schrijven van verhalen.

Groep 6: Onder leiding van Miriam Janssen werden de leerkrachten gecoacht in de opzet van de lessen, waarbij de kinderen, alvorens ze gaan schrijven, de kans krijgen om dingen te bekijken, te onderzoeken en waarbij ruimte wordt gegeven aan creativiteit. Door de goed doordachte opbouw in de lessencyclus zijn er prachtige verhalen geschreven door alle kinderen in de deelnemende groepen. Enkele voorbeelden  zijn te lezen op deze site.                                 Geplaatst op 10-01-2016 door iemnschelf

De koningin
Op een dag ziet Jaap in de woeste zee iets glinsteren. Hij kan het niet goed zien. Jaap is een dwergvis met strepen. Het lijkt wel of die vis schubben heeft.
Maar hij zwom er na toe. hij kwam een groene inktvis tegen met één oogje die iets zei zacht: de vis die jij achter na zit is de koningin van de zee.
Maar hij zij ook dat die weg gevaarlijk was. En als je wil mag je doorgaan. de koningin kan er door want zij heeft bewaking, jij niet Jaap zwom en zwom. Later in de avond zag hij de vis met schubben weer. Die kant op zij hij tegen hem zelf. Hij zwom en hij zwom haar achter na. En toen werd Jaap moe. Jaap keek in het rond en vont glinsterende kroon van de koningin maar die glinsterende kroon lag in het net. Hoe kan de kroon eruit? Toen kwam de inktvis tegen en hij ging met een van zijn armen in het net en pakte de kroon uit het net. We hebben hem! Riep hij.

Later in de middag kwam Jaap Sandra tegen dat is Jaap’ s vriendinnetje Jaap zij dat hij de kroon hat gevonden ze zij dat ze mee ging. Ze is de slimste van de klas. Zij kan het hardste zwemmen van de klas. Dus trok ze me mee. We konden de koningin in halen en we de kroon terug brengen toen zij de koningin geachte Jaap en Sandra. dus jullie hebben mijn kroon gevonden. Jullie mogen bij ons slapen en het ochtendeten mee eten ze biefstek, karmonade, frikandel en patat. Jaap en Sandra kregen een rondleiding door het paleis. En de koningin zei hier slapen jullie en ze kusten elkaar en daar door vielen ze in slaap. De volgende ochtend werden ze wakker om 8:00 toen mochten ze direct naar de eetkamer daar aten ze biefstek, karmonade, frikandel en patat. Toen gingen ze weg. de koning en de koningin zwaaide de vissen uit.                                                               Quint Kosterink

De vreemde man
Er was eens heel lang geleden, in de vrolijke struik, een kikker. Hij speelde verstoppertje. Hij ging in het gras verstoppen. Maar de volgende dag werd hij waker in de gras. Het was zo zacht dat hij er in slaap gevallen was.
Maar toen kwam er iemand langs. Hij had geen gezicht. Wie was dat? De kikker was heel bang. De man zonder gezicht ging weg. De kikker volgde hem al drie uur. Hij ging naar een verlate bedrijf. De kikker ging daar ook heen. En er waren nog meer mensen of dieren in het bedrijf. Allemaal zonder gezicht!
Kikker moest zich snel verstoppen anders hadden ze kikker gezien. Toen deden ze hun maskers af. Het ware scha…scha…schapen. Kikker viel ondersteboven van verbazing. Gewone schapen!! Dat had hij niet verwacht.
Hij ging naar ze toe en vroeg zijn jullie gewone schapen? Ja dat zijn we. Maar waarom dragen jullie maskers? We moesten maskers op zodat mensen bang werden en ons niet gingen volgen. Maar nu gaan we de maskers verbranden en een groot feest vieren en iedereen mag komen! En ze leefden nog lang en gelukkig.                                     Levon Levonjan 

Het eenzame meisje
Op een dag was er een meisje ze heet Sara. Ze zat in het hele donkere bos alleen ze had maar een jurk en die had ze de hele leven aan. Ze voelde koud en zo eenzaam als de wind.
En het was nog niet eens kerst. Ze vierde kerst altijd bij een boom, heel eenzaam dus.

Sara had ook geen vrienden. Ze had alleen ze een paar vogels. waar ze mee praatte.
Er liep elke dag een man langs haar heen, maar de man had niet door dat Sara achter de boom zat. Wel rook hij meer koffie want ze had alleen maar een beker koffie en het meisje kon alleen maar een beetje praten met de vogels. Ze had niemand anders….
En een paar dagen later had de man Sara gevonden. Maar toen de man haar had gevonden hij kon wel weg lag ze nog te slapen onder de boom.
Toen Sara de volgende dag wakker werd zag ze allemaal voetstappen. Ze ging op onderzoek uit. Ze leende vergrootglazen van de lieve fee en andere dingen om het uit te zoeken. En toen wist ze het om middernacht. Om 3 uur wist ze wie het was. Het was de zwerver Want ze hoorde steeds geluiden, en hij Om 4 uur hoorde ze elke dag die geluiden dus ze bleef tot die tijd op. Ze kwam de man tegen en hij zei: u kan zo mooi zingen.
Dank je wel, zei Sara en toen was ze heel blij. Sara ging meer en meer oefenen en op een dag zei Sara: het is wel genoeg ik hoef geen oefeningen meer, want mij stem is al mooi genoeg.

En toen op een dag zat Sara te zingen was de prins ook in het bos hij hoorde een hele mooie stem. Hij volgde de stem en vond Sara.
De prins zei: Wat heb jij een mooie stem hoe heet je?
Ik ik heet Sara.
Je bent beeldschoon. Waar woon je?
Ik heb geen huis…. Dit is mijn huis
Kom met me mee, je bent zo eenzaam hier…. je mag wel in mijn paleis slapen.
je krijgt schone kleren van mij.

En toen Sara mee ging kreeg ze schone kleren van de prins en een slaapkamer en alles wat ze altijd al had willen hebben.
Ze had een prachtig Leventje maar of Sara wel wou blijven Dat was de vraag. en elke dag
Leerden ze elkaar kennen en op een dag
Zij een prins wil je met me trouwen. Sara was zo verbaasd dat ze vergat te antwoordde
Maar even later zei ze toch ja!!!!!!!! En ze leefden nog lang en gelukkig.                                                      Gemaakt door: Emily

De moed van Eric sprookje
Er was eens een vlieg, die Eric heette.
Hij was altijd blij. Hij woonde in het donkere bos maar als de zon scheen was het bos totaal niet donker. Het bos heet zo omdat er een boosaardige koningin was en zij houd heel erg van donker. Het is winter en de dieren speelden buiten.

Maar Eric niet, hij was druk aan het schoonmaken, want de koningin zou op bezoek komen. Daar was hij niet heel trots op want als ze bij je thuis kwam was het altijd slecht nieuws.
Want het was een boosaardige koningin. Hij ruste niet tot zijn huisje spik en span, hey hij heeft een brief gekregen wat raar!? Ik lees hem morgen wel dacht Eric en deed nog snel de vaatwas. Het was ochtend en zoals altijd was Eric gelukkig en hij heeft bedacht om de brief te lezen, hij trok de brief met een ruk open, de brief leek een beetje dood het was gerafeld en niet wit maar bruin. Hij las de brief met een glimlach.
Plotseling was de glimlach verdwenen want er stond iets in wat niet leuk is:

Geachte Meneer Vlieg
Mijn lievelings maaltje is vlieg.
En nu jij de enigste vlieg bent in het bos kom ik je om 13 oktober ophalen om in de pan gehakt te worden.
Liefs de donkere koningin

13 oktober? Maar dat is morgen!
Er liepen tranen langs Erics wangen. Hij moest vóór morgen weg zijn uit het bos.
Maar uit het bos is het erg gevaarlijk. Wacht dacht Eric, mijn enigste hoop is de oude legende en die
zegt: Als je het donkere kasteel in komt,
Moet je één lichtstraaltje op het zwarte diamant laten schijnen dan wordt de donkere koningin de witte prinses. Eric dacht dit is mijn laatste hoop, Dus hij vloog langs de bomen naar het kasteel
Hij zag als eerste de robot bewaking met zwarte harnassen en zwaarden daarna keek hij naar boven en zag de dichtgespijkerde ramen. Hij moest lang de bewaking komen en dus vloog hij geluidloos naar een van de ramen van de torens, Hij duwde een keer maar dat werkte niet hij duwde harder maar het raam gaat niet open En hij duwde en duwde maar het werkte niets het raam bleef bewegingloos. Hij ging maar weer naar huis 10 minuten later zat hij met de brief aan de oude eik aan het kijken. Hij zag de lieveheersbeestjes spelen de konijntjes met hun moeder een sneeuwpop maken en de uil Warm in zijn holletje, hij werd er verdrietig van dus hij dacht zo diep na dat je bijna zijn hersens hoort kraken, hij dacht en dacht en… ja! Riep hij zodat de lieveheersbeestjes opkeken van hun spel en de uil werd wakker, maar dat maakte Eric niks uit hij vloog weer geruisloos naar een van de ramen van het kasteel stond met zijn rug naar het raam en fladderde zo hard mogelijk en tot zijn geluk sprong het raam open, als de bewakers dat maar niet gehoord hadden.
Hij stapte naar binnen en dacht na: nu moet ik het hele kasteel door zoeken
Dus hij begon maar met zoeken. Hij had veel geluk want hij hoefde maar 5 van de 60 kamers te doorzoeken.
Hij zag het kristal het was pikzwart en in de kamer was geen lichtje te zien dus dacht weer diep na een paar seconde later had hij het antwoord want één lichtstraaltje was een spijker uit het hout van het raam en had hij nou net een spijker tegenover het kristal gezien? Oh nee hij hoorde de voetstappen van de donkere koningin hij liep zo snel mogelijk naar het raam. Hij rukte de spijker eruit en het kristal werd krijtwit.

Tot slot zag hij in de deuropening de witte prinses!
Yes het is hem gelukt
Het kasteel werd ook suikerwit.
Hij had zich zelf gered de robot bewakers echte mensen,
De prinses stapt op Eric af en vroeg of met haar wilde trouwen omdat hij zoveel moed heeft vertoond en Eric zei tuurlijk ‘ja” en er kwam een groot feestelijke bruiloft ze kregen 3 vuurvliegjes en ze leefde lang en gelukkig.                                                                Gemaakt door: Maaike Thuring

Groep 7 Geplaatst op 10-01-2016 door iemnschelf
De Talentuin – verhalen schrijven. In de afgelopen maanden is Miriam Janssen van De Talentuin diverse keren op school geweest in de groepen 5 t/m 8 om de kinderen op weg te helpen bij het schrijven van een verhaal. In groep 7 kregen de kinderen een ansichtkaart/ foto en mochten ze een verhaal bedenken bij de afbeelding op deze kaart. Het waren geen alledaagse afbeeldingen. Met de tips van Miriam is het de kinderen gelukt een passend verhaal te schrijven bij het plaatje.

China.
China, op een plek wat niemand wist, het was op een winterdag om 8:00 ’s ochtends. Het was nog een beetje donker. Hoor de vogels die floten in mijn oren je zag er veel wat en bruine, witte en blauwe lucht. Het was een spannende en rare plek. Je proefde er vooral zand en het rook naar bos. Het was er warm maar voelde naar sneeuw.

Er was nog nooit iemand naar het eiland geweest ………… en toen was een man die het had ontdekt, hij had mooie foto’s gemaakt. En de man was zo blij en dacht: hier wil ik mijn leven door laten gaan.
Maar er was ooit iemand geweest en die had er een stoel neer gezet; hoe kan dat? Er was ooit een mevrouw geweest die hete mevrouw Riet. Ze had als aandenken er een stoel neergezet. Maar hoezo zal ze dat doen? Die man was de 2e die de plek had ontdekt en dacht ik moet op onderzoek gaan waarom die stoel daar staat? Mevrouw Riet had er op de stoel een tekst opgezet er stond: wie hier nu komt vindt mij nog wel. Hoezo vindt mij nog wel? dacht die man. De man ging zoeken en zoeken en vond die vrouw. Alleen de vrouw was chinees en de man Engels! Ze gingen gebarentaal doen en later konden de vrouw en man allebei de talen. Ze gingen praten en dachten dit onze droomplek en gingen er wonen. Ze gingen overleven in de natuur ze dronken water en gingen vissen eten.

Ze hadden het erg naar hun zin maar toen de vrouw 93 was ging ze dood. De man was alleen en verdrietig en kon het niet redden in zijn eentje en ging na 3 maanden na zijn vrouw dood. hij was nog maar 98!! maar toen heeft een andere vrouw na 38 jaar het eiland met het briefje gevonden en dacht goed na wat ze hier mee deed en toen vond zij de vrouw en de man dood liggen. Ze schrok en was in paniek. Ze dacht ik zeg het gewoon; en uiteindelijk wist heel China het en de vrouw won een medaille.                                                  Lynn

De reizende kapitein

Er was eens een kapitein die op een dag een boottocht ging maken. Hij wou van Nederland naar Amerika hij had heeeeeel veel eten meegenomen. Hij had zijn huis achter de boot gedaan zo kan die overal overnachten.

Hij deed er jaren over. maar opeens kwam hij een haai tegen die honger had en hem de hele tijd ging irriteren toen de kapitein ging slapen hoorde hij gerommel. Hij zag de haai, en de haai beet in de boot. Er was ook nog een hevige storm, de kapitein had vandaag zijn dag niet.

Nu is de boot kapot hij is midden op zee, hij wachtte en wachtte tot er iemand kwam. Na 3 weken kam er een speedboot aan. De man zag de kapitein net. De kapitein mocht meereizen. Toevallig ging de man ook naar Amerika hij nam zijn eten mee naar de speedboot. Zo hadden ze genoeg tot Amerika.

Toen ze vlak voor Amerika aankwamen zagen ze opeens een onverwachtse rots BOEM! De kapitein en de man gingen ineens over boort er kwamen wel 10 redding boten die hun naar het ziekenhuis aan de kust brachten. ze hadden hun ogen dicht, maar toen de ogen weer open gingen wisten ze niet meer waar. Ze waren ze dachten overal, aan maar nee. Ze waren vergeetachtig ze wisten helemaal niets meer. De vrouwen waren bang dat hun man dood ging.
Ze hadden allemaal slangentjes en apparatuur aan zich maar toen gaf het apparaat aan dat de kapitein dood was en 10 seconden later was opeens ook de man waar de kapitein mee mocht dood. De vrouwen van de twee mannen mochten het graf bedenken en het werd een tweepersoons graf. De vrouwen van de twee mannen waren helemaal verdrietig. Huilen en huilen dag en nacht. Maar toen gingen ze een dagje Parijs maken. Helaas waren er 8 mensen in totaal die een aanslag pleegde op 129 mensen. maar er is er nog één ontsnapt. Helaas zaten helaas ook de vrouw van de kapitein en de man bij de 129 mensen Dus nu is het een vier persoons kist geworden                                            Jasper

Het beeld

Na school gaat Madelief altijd naar de kerk bidden. Want ze is katholiek en dan vindt ze het fijn om na school tot rust te komen in de kerk. Soms als ze er is dan zijn er ook andere mensen aan het bidden. Die mensen kijken haar dan heel raar aan. Er klinkt ook altijd een hol geluid als je wat zegt, dat brengt haar ook tot rust. Op een dag stond er een raar beeld in de kerk achter een wit doorzichtig doek. Toen liep Madelief weg naar buiten en hoorde een stem. Ze keek achterom naar er was niks, dus liep ze de kerk maar uit. Ze dacht het is vast de pastoor. De volgende dag ging ze weer uit school naar de kerk. Er wou nooit iemand mee naar de kerk . Ze dachten naar de kerk gaan? Ik heb wel wat anders te doen, dus gaat ze altijd alleen er naar toe. Ze liep naar de kerk toe. Op woensdag was ze altijd alleen in de kerk. Want de pastoor was dan in de andere kerk. Soms vindt ze dat wel eng om alleen in de kerk te zijn. Ze keek naar het beeld wat nieuw was in de kerk en dacht wat een bijzonder beeld. Ze liep naar de kaarsjes en hoorde een stem. Ze liep terug naar het beeld. Toen er ze er nog dichter bij kwam werd het kouder en killer. Ze hoorde de stem nog een keer, ze schrok. Toen kwam ze er aan en er kwam een jongen van achter het beeld vandaan. Ze schrok zich rot en gilde. Wie ben jij ,vraagt Madelief. Ik ben Max en wie ben jij, vraagt Max. Ik ben Madelief. Waarom laat je me schrikken. Ik schaam me ik ben hier nieuw en ik moet naar de kerk van mijn ouders, en niemand uit mijn klas gaat naar de kerk. Maar in welke groep zit jij dan. Ik zit in groep 7 op de vlinderslag. Ik zit in de zelfde groep, zegt Madelief. Vrienden worden? vraagt Madelief , dan ben je niet alleen die naar de kerk gaat. Vrienden zegt Max. en ze lopen naar het huis van Madelief en ze zijn nu voor altijd vrienden.                                                                     Fabiënne

Een tempel in India.

Elke zondag middag gaat Ivan naar de tempel in het dorp. Doodse stilte.
De bijzondere tapijten met een blauw- groene kleur maken het een beetje eng.
Het is er warm met een vleugje wind.
Mensen uit India en veel toeristen zijn er aan het bidden en kijken wat er te doen is.

Plotseling rent iedereen weg, maar Ivan heeft een ingang gevonden.
Achter de doeken ziet hij een schaduw van een deur hij loopt tussen de doeken door naar de deur en loopt naar binnen
Die ingang leidt hem naar een soort kelder; de kelder is leeg maar er is een deur die hem aanspreekt.
Hij twijfelt geen seconde en gaat naar binnen, het is daar licht door de zon.

Opeens ziet Ivan een trap die naar beneden gaat, ook hier twijfelt hij geen seconde en gaat naar beneden.
In de verte ziet hij een raam; halverwege stopt hij, hij weet dat er in 1887 een rijke pastoor is neer geschoten toch loopt hij door.
Hij komt uit bij een hele koele plek, er ligt een grafsteen Ivan denkt: is hier de pastoor neergeschoten en begraven?
Hij gaat terug naar boven en rent snel naar huis.

De volgende dag besluit hij het aan zijn ouders te zeggen, na een uur is hij klaar.
Zijn vader gaat mee naar de tempel en kijkt op de steen. Dit is de pastoor.
Ze gaan naar het gemeentehuis en vertellen het hele verhaal.
Alle mensen mogen het weten. Ivan is de nieuwe onderzoeker. Hij krijgt bloemen en brieven en iedereen wou zijn handtekening. Inmiddels is Ivan 63 en nog steeds is hij met onderzoeken bezig.
Romée

633 zonnebloemen

In een wei in Italië in de zomer. Je hoort de wind. Op een dag bloeiden 211 zonnebloemen in Italië. Gele zonnebloemen. Je ruikt zonnebloemen. Je voelt de wind langs je gezicht. Er zijn geen mensen je moet genieten. Ze verbouwen alleen maar zonnebloemen.
Een zonnebloem was dood gegaan. Er was paniek toen zeiden ze: ‘ we planten gewoon een nieuwe.’ Toen hij gebloeid was had hij een andere kleur. een beetje groen. Toen liep een man van de berghelling af. Hij had een fles maar niet zomaar een fles. Er stond een doodskop op. er stond heel groot WARNING toen stond er iets onder VERGIFTiGING.
En er was een politie aan het eind van de berghelling hij moest naar de politie bureau en hij kreeg een boet van €100,00. En werd een nieuwe gepland zonder problemen.
Een 1 maand later is het veld 3x zo groter geworden. Dus toen waren er 633 zonnebloemen. En er worden zonnebloem pitten uitgehaald en er wordt zonnebloem olie van gemaakt.
Dylan

Schrijven aan Anne, voorjaar 2015 , in aanloop naar de viering van 70 jaar bevrijding.
Met de bovenbouw van scholen in Wierden en Enter, en groep 7 van De Esch in Borne.
Een selectie uit de vele mooie teksten.

Dat is je leven

Daar ben je
bij het strand
het is daar warm
bij het strand
daar zit je oma
bij het strand
er is zeelucht
bij het strand
je hebt net gezwommen
bij het strand.

Dat is je kamertje
in het Achterhuis
daar hangen je foto’s
in het Achterhuis
daar schrijf je je dagboek
in het Achterhuis
het is daar stoffig
in het Achterhuis
je woont daar
in het Achterhuis.                                         Jelien, Touwladder Wierden, groep 8


Het was een zonnige dag
het was een leuke dag
het was een warme dag
de zon scheen volop
de lucht was blauw
het was veilig.

Het was koud
het was donker
het was saai
het was klein
het was gesloten
het was druk
het was gevaarlijk
het was het achterhuis.                                      Mitchell, groep 7, Borne,  De Esch

HOE IK ME VOEL
Het is middag
We zitten op school
We horen de bel.
We denken er is niks aan de hand
We staan arm in arm.
Het is warm
En we hebben plezier
Dit is hoe ik mij voel
 
Ik zit
stil
Ik hoor
vliegtuigen
Ik ruik
as
Ik zal
nooit meer naar buiten
gaan
Dit is hoe ik mij voel.                                               Stef, groep 8, Sjaloomschool Wierden

In de zomer kan ik naar zee
In de zomer kan ik lekker zwemmen
In de zomer is het lekker warm
In de zomer voel ik de wind door mijn haar
in de zomer kan ik nog lachen.

Ik voel me eenzaam, het kraakt hier
Ik voel me eenzaam, het is hier kil
Het is hier koud
Het enige wat ik kan
is kijken door het raam
Ik voel me eenzaam
zonder mijn vrienden
Ik voel me alleen.                                               Lianne, groep 7, De Esch Borne

We zijn op het ijs
het is koud
We zijn aan het schaatsen
op het bevoren water.
We zijn heel snel
je kan vallen
We zijn grappig
het is leuk!

Op straat
staan soldaten
Op straat
staan soldaten met geweren
Op straat
staan Duitsers
Op straat
staan Duitse soldaten met geweren.                       Huub, groep 7, De Esch Borne


en hier onder nog meer Anne Frank, uit Lonneker, 2013

 

Project Kunst in de Klas 2013, 'Ik zie de muziek', met alle basisscholen in Borne.

Op 13 basisscholen in Borne waren 13 beeldend kunstenaars aan het werk, en De TalenTuin kwam in tien klassenmiddenbouw voor het maken van gedichten op basis van muziek: schrijven op eenstuk muziek, gekke klank- en ritmegedichten, liedjes, geluidsgedichten enz.
Hier een kleine selectie uit het vele materiaal.

Sommige groepen 8 zijn de puberteit zo nabij, dat het openlijk praten hierover, en het voorlezen, een hachelijke zaak worden. Maar de groep van die dag was gewend aan gevoelens uiten, en ook bereid de minder leuke kanten van zichzelf te laten zien. Met elkaar waren we op onderzoek, een bijzonder proces. Dat de producten ook nog geslaagd waren, was een extra cadeautje. Op zo'n dag wil ik doorgaan met dit werk tot mij tachtigste!

 

zo druk als een beer
zo rustig als de wind
zo gek als een hert
zo verlegen als een bange vos

ik ben ik

 
zo lang als een giraf
zo vrolijk als een vlinder
zo stil als de zee

 
ik ben mijzelf.                             Demi

 
Het is er zacht
zacht en warm
ik ruik de scherpe geur
de geur van mijn kat

De ligstoel

 
Ik lig op de ligstoel

Maak mijn gezicht maar erg scheef
omdat ik niet weet hoe in ben
soms erg onzeker
maar ik laat ook zien wie ik ben.

Ik heb donkerblonde haren
half lang, en blauwe ogen

Ik ben een jongen met een beugel
en mijn beugel is van goud

Ik ben actief, daarom speel ik voetbal
schilder dat maar goed licht.

Ik ben ook behulpzaam
ik hou van dieren en heb een hond.

Mijn donkere kant is mijn linker
want ik ben zelf rechts.                                 Patrick

Bornse beeldende kunstenaars maakten maart-april 2011 met scholen kunstwerken. Drie klassen kozen voor poëzie. Wat doe je dan, als het om Mondriaan gaat? Ik heb gekozen voor twee invalshoeken:
* 

 

 Steenwijkerland, mei-juni 2010 
  'Ik ben het muurtje'   Kinderen van groep 7/8 hebben geschreven over dierbare plekken op school. Ze kregen de opdracht naar die plek te gaan en zich in te leven in die plek: 'Ik ben het muurtje en  .. '. Dit maakte Jard ervan :  

Elke keer

 'Ik ben aan zee'
Twee groepen in het speciaal onderwijs kreeg de opdracht om te schrijven bij een afbeelding van een plek. Ik stelde hen allerlei vragen bv. wat hoor je daar? Wat zou je daar willen doen?  Vanuit de antwoorden daarop maakten zij een gedicht, dat niet mocht rijmen. ik ruik mest op de wei

 

 

 

 

 

Poëzie is limonadesiroop'
In het voorjaar van 2008 hebben in Tubbergen e.o. 30 groepen 4 en 5, van Manderveen tot Mariaparochie, gedichten geschreven in het project: 'Poëzie is limonadesiroop'. Dat heb ik gedaan samen met Erna Lankhorst van Uluru. We kozen voor de thema's 'eten' en 'dieren'. Een voorbeeld

Poezen, poezen

glanzend zwart waarin ik
mijzelf kan zien
4 dikke snaren op je hals

of het nou

ik scoor

(een leerlinge uit de sport(brug)klas van De Grundel in Hengelo)