Schrijven in de bibliotheek

• Miriam Janssen -
• 25/09/2019  |  Comments (1)

---

De Bibliotheek Hengelo bestaat 100 jaar en vroeg al haar gebruikers om gratis iets aan te beiden. Dat werd mijn workshop: 'Hier lezen we, maar schrijven we ook?'
Allemaal schrijfopdrachten die iets te maken hadden met lezen en de bibliotheek.

Aan de tafels een divers gezelschapje van tien personen, waarvan ik sommigen kende van eerder, maar anderen helemaal niet.
Zoals altijd begin het stilletjes, men kent elkaar niet. Daar komt snel verandering in als de eerste teksten worden voorgelezen. De eerste opdracht is een associatie-opdracht met drie woorden: de kleur van lezen, een beweging die je vandaag maakte, en het voorwerp dat je thuis het laatst zag. Verrassende, zeer uiteenlopende tekstjes, en direct al de verwondering dat zo'n eenvoudige opdracht al leidt tot onverwachte tekst, bij iedereen anders.
De kracht van intuïtie bij creativiteit komt regelmatig naar boven, ook in het gesprekje over soorten schrijvers: sommigen maken van tevoren een plan, anderen volgen hun intuïtie. Die laatste is hier ruim aanwezig, blijkt ook als er (autobiografisch) wordt geschreven over (voor)leeservaringen, en wanneer er bij boektitels die verzameld zijn in de bieb, een achterflaptekst wordt geschreven, of het begin van een verhaal. Met alle verzamelde titels een stapelgedicht maken, leidt tot grote verrassing en hilariteit.
Voor sommigen zijn de fases van het schrijfproces een openbaring: je gaat dus niet direct je tekst perfect maken, maar gunt jezelf het plezier en de losheid van het verzamelen, nog niet weten wat het wordt. Daarna de kladtekst , die alleen nog maar een klad is. Heerlijk, de perfecte tekst komt pas later. Het stroomt, en we gaan allemaal 'verkwikt' naar huis. De docent zeker ook!