Schrijf- en schilderdag Boekelo, aug. 2018: ‘Van veel naar weinig’

• Miriam Janssen -
• 04/09/2018  |  Comments (2)

---

Schrijf- en schilderdag Boekelo, aug. 2018: ‘Van veel naar weinig’

O jee, wordt dit wel leuk?
Deze keer gaf ik de jaarlijkse ‘schrijfdag op locatie’ samen met Adrienne van Wartum van A-3.
Zij is schilder en geeft daar ook les in. Met twee disciplines samen kun je weer andere dingen doen.
Onze mooie locatie was kampeerboerderij 't Scharrelhoes bij Boekelo (Ov).

We bedachten als thema ‘Van veel naar weinig’: wat is de essentie van wat je wil vormgeven, wat kun je allemaal weglaten in de tekening en je tekst?
Er kwamen schilders die nog nooit geschreven hadden, en schrijvers die nooit schilderen. Onzekerheid, nieuwsgierigheid: wat gaan we allemaal doen? Hoe ga ik dat doen, kan ik het wel, zou het leuk zijn?

Wat doen die mensen toch?
De gasten van de boerderijcamping waar we werken, zien tien mensen rondlopen met hun onderlegger. Kijken, voelen, ruiken, luisteren. Een hand die over de boomstammetjes voelt, een oor dat gespitst is op de ademhaling van het paard. Dan snel wat steekwoorden of een schetsje op papier zetten.
Soms blijft het bij de pure waarneming op deze dag en plek, die stammetjes, dat paard, de lucht die ruimte is en vrijheid. Maar er ontstaan ook associaties met herinneringen, emoties. Verknoopte touwdraden doen denken aan het handwerkje van de pas overleden, demente moeder; het paard hier voert de schrijfster naar de vriendschap daar, tussen haar dochter en een paard.

Niet direct perfect!
Uiteindelijk is alles materiaal voor je kunstwerkje. Eerst verzamel je, noteer je, schets je, alles is nog mogelijk. Dan zoom je in op één tekst of tekening, en werkt die uit. Uit de serie opgeschreven waarnemingen en snel gemaakte schetsjes kiest iedere deelnemer er een uit om uit te tekenen, uit te schrijven. Maar dat is nog een kladversie, wees niet direct perfect! Uiteindelijk kiest iedereen voor de tekst een dichtvorm, na de oefening ‘Van veel naar weinig, van verhaaltje naar gedicht.’ De tekenaars gebruiken weinig lijnen waarmee toch veel wordt verteld.
Voor de eindpresentatie mag je wat perfectionistischer zijn, want hier gaan we straks allemaal naar kijken en luisteren. Aan het eind liggen er tien bijzonder combinaties op de vloer van een gedicht met een afbeelding in krijt, inkt, verf (zie foto). De onzekerheid is omgeslagen in verwondering, blijdschap: ‘Heb jij dat gemaakt?' 'Heb ik dat gemaakt?’
Tien kunstenaars gaan huiswaarts.