Blog

Meer poëzie in de taalles

  • Miriam Janssen -
  • 02/03/2015  |  Comments (4)

Wat doen deze leerlingen van groep 4?
Op de groene stroken hebben zij hun mooiste regel geschreven. Die hebben ze gevonden in de gedichten die zij de afgelopen weken hebben gelezen. Het mooiste woord van de kinderen van groep 4 staat op de witte strook: 'tekening, fluitketeltje, rennen'. We hadden achterin elke klas (groep 4-8) een bibloiotheekje gemaakt met soms wel twintig dichtbundels.
Ik heb de aftrap gedaan met een les over gedichten: hoe zie je dat iets een gedicht is, moet het altijd rijmen? De kinderen haalden uit gedichten een mooi woord of een grappige regel.

Tussen deze en de tweede les kregen ze een werkblad waarop ze - alleen en daarna in tweetal - iets schreven over het mooiste gedicht dat ze hadden gevonden bij het doorbalderen van de bundels: waarom dit gekozen, waar gaat het over, rijmt het?
En ze kozen hun mooiste regel - als dat lukte. Want sonmmigen hadden er wel meer. 'Niemand lust giraffenjam' is natuurlijk erg grappig, maar 'taal smaakt soms zo teer' van David uit groep 6 is weer heel ontroerend.
Tsja, waarom vind je een gedicht mooi? Bijvoorbeeld omdat het zo grappig is, of net een liedje, of omdat het gaat over verdriet en daar heb jij soms ook last van. Of 'omdat het bij ons past.' De redenen waarom kinderen een gedicht mooi vinden, lijken best veel op de motivatie van volwasssen - al is voor kinderen van de middenbouw wel heel vaak een criterium, 'dat het grappig is, vrolijk'.

De tweede les werd gegeven door de eigen leerkracht, die de kinderen begeleidde om de gekozen gedichten mooi voor te lezen, en er iets over te vertellen. Tusendoor gingen we luisteren naar de mooiste regels, en goed opletten welke regels wel bij elkaar wilden horen. Er werden allerlei combinaties gevonden. In één klas zette de leerkracht de kinderen fysiek bij elkaar met hun stroken, en konden ze door zich te verplaatsen de volgordes van de regels variëren: 'Nu nr. 1 naast nr. 3; kan het nog anders?'. Hee, daar hoort iemand die er nog niet bij stond, dat zijn regel er ineens bij hoort; snel opstaan en een plaats zoeken voor jouw mooiste regel. Nieuwe gedichten ontstonden.
In de bovenbouw gaan we, met van elk twee stroken, de leerlingen in viertal bij elkaar zetten. Met de acht stroken die ze dan samen hebben, en een paar lege om regels bij te maken, moet het lukken om nog nieuwere gedichten te maken!

Comments (4)

Mariet Lems

Mooi Miriam! Prachtig dat de kinderen zo met mooie regels bezig zijn, met wat hen persoonlijk raakt en zo hun gevoeligheid voor taal aanspreken.

An van Breukelen

wat heerlijk om zo jong op deze manier met poëzie bezig te zijn. wat had ik als kind dolgraag in een van deze groepen willen zitten!

Frouwkje Zwanenburg

Wat leuk om zo over je activiteiten te kunnen lezen. Ook over jouw samenwerking met de leerkrachten. Je ziet de gedichten groeien en dat er ook een fysiek element bij zit maakt het haast tastbaar, het met regels door elkaar gaan staan en lege regels open laten voor 'later'. Je brengt taal en lichaam zo echt bijeen, en laat er mee spelen! Wat een leuk verslag, merci Miriam. Lijkt me ook heel inspirerend voor jezelf.

Bert Lintmeijer

Wat mooi om te zien hoe je project het in zijn werk gaat voor leerling en leerkracht. En Wat een eenvoudige, heldere website, wie heeft die zo mooi gemaakt?

Reageer

Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)

Quicklinks