De tweede schrijfretraite kwam net een deelnemer te kort, dus die moest ik afblazen. Jammer voor de schrijfsters die graag mee hadden gewild!
Voor sommigen was er nog plaats in de week in augustus, anderen moest ik gewoon teleurstellen.
Maar een tussenoplossing was er ook: coaching op afstand.
Natuurlijk doe ik dat vaker, met mensen die om tekstbegeleiding vragen en die om praktische redenen niet zo vaak of nooit voor een live gesprek kunnen komen. Maar als alternatief voor de individuele begeleiding tijdens de retraite heb ik het nog nooit gedaan. Volgens de schrijfster en mij is het experiment geslaagd.
Zij ging ergens in een hotel om te schrijven. Voor die tijd heb ik pagina's uit haar boek gelezen, en hebben we aan de telefoon een gesprek gehad over haar bedoelingen, mijn eerste indruk en mijn vragen. Daarmee gewapend toog zij naar het hotel.
Na een paar dagen kwam er een aangepaste synopsis over de mail, en een procesverslagje over deze dagen. Over haar vragen, met name aan zichzelf.
Daarover hebben we weer gebeld. En nu.... kan zij verder. Tot ze misschien naar een volgende retraite komt.
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)